بلوط نام سرده‌ای از درختان و همچنین میوه آنهاست. درختان بلوط عمری طولانی دارند که گاه به دو هزار سال نیز می‌رسد و گونه‌های بسیاری از آن در ایران بومی رشته‌کوه‌های البرز و زاگرس است.
درخت انجیر که نام لاتین آن فیکوس می‌باشد از خانواده موراسه‌است و دارای ۶۰۰ گونه می‌باشد که اغلب انواع آن وحشی یا زینتی هستند مانند درخت معروف به درخت کاتوچو (فیکوس الاستیکا) که هم زینتی است و هم صنعتی.
گوجه یا گوجه سبز نام درختی است از تیره‌ی گل سرخیان که میوه‌ی آن کوچک و آبدار، دارای پوست نازک به رنگ سبز یا سرخ و یک هسته‌ی سخت است.
شاه‌توت گونه‌ای درخت گل دار متعلّق به خانوادۀ توت سانان ، و بومی آسیای جنوب غربی می‌باشد. کاشت این درخت در زیستگاه بومیش از پیشینه‌ای چنان طولانی برخوردار است که مشکل می‌توان گسترۀ طبیعی انواع مختلف آنرا به طور دقیق مشخّص نمود.
نارنج نام درخت و میوه‌ای از زیرردهٔ رُزمانندها، راستهٔ ناترک‌سانان، تیره سدابیان، جنس مرکبات است.
توت از تیره گزنه‌ها است که شامل ده تا شانزده گونه می‌باشد. شاه‌توت یکی از انواع این درخت است. توت سیاه با وجود اینکه کاملاً شبیه شاه توت است، بر خلاف آن میوه اش شیرین و تا حدی لزج است. توت سفید در چین مرکزی و شرقی بصورت بومی وجود دارد.
شلیل نوعی میوه از خانواده هلو است. گونه‌ای از هلو با ژن مغلوب است که میوه‌های بدون کرک تولید می‌کند و به همین علت هلوی بدون کرک نیز نامیده می‌شود و طعمی مطبوع و شیرین تر از هلو دارد.
توت‌فرنگی گیاهی نهان‌دانه از تیرهٔ گل سرخ است. رشد این گیاه علفی پایا در آب و هوای معتدل گرم و در بستر غنی از گیاخاک و خاک اسیدی بسیار خوب است.
هُلو (به دری: شفتالو) میوه آبدار درخت هلو و دارای هسته ی سخت، گوشت زرد، یا نسبتاً سفید و پوستی مخملی است. بر اساس چسبیدن گوشت به هسته، این میوه به دو دسته هسته‌جدا و هسته‌چسب تقسیم می‌شود.
عناب درختچه‌ای است متوسط که ارتفاع آن تا ۱۰ متر نیز می‌رسد. عناب بومی مناطق گرمسیر بوده و برگ‌های کوچک سبزرنگ، بدون کرک و تخم‌مرغی شکل آن در زمستان می‌ریزد.
